De XXIV Olympische Winterspelen staan voor de deur. Wij tellen af naar 4 februari en stellen iedere dag een vraag aan jullie voor. Vandaag helm op voor shorttrack!
Short track is spektakel!
Het was voor ons schaatsland even wennen. Met zijn allen de baan op, als een gek in de rondte en een klein duwtje geven mag! We waren er eerst niet zo goed in, maar moet je nu eens kijken!
Suzanne Schulting is absolute wereldtop. Er liggen 2 gouden medailles straks voor haar klaar in Peking. Tenminste, GraceNote voorspelt victorie op de 1000 en 1500 meter. Een van de grootste data-verzamelaars ter wereld denkt dat Suzanne ook nog 2x brons pakt. Spannend. We gaan het zien. Suzanne is sowieso een genot om naar te kijken.
En wat kan Sjinkie Knegt? In 2014 won hij het eerste Nederlandse goud bij shorttrack ooit. Knegt is er voor de vierde keer bij. Wie had dat gedacht na het ongeluk met de houtkachel? De NOS-documentaire Spelen met Vuur is een aanrader!
Bij elke van de 10 vragen hebben we een legende gevonden, wat opvallende feitjes verzameld en geven we Nederlands hoop.
Morgen Alpine skiën, de slalom!
Shorttrack – 1500 meter
Sinds: 2002 Salt Lake City
Legende: Steven Bradbury
Hij won een gouden medaille in Salt Lake City op de 1000 meter. Op zich al bijzonder, want hij was de eerste sporter van het Zuidelijk halfrond die tijdens de Winterspelen een Olympische titel wist te winnen. Niet alleen het goud, maar vooral de manier waarop was legendarisch.
In de kwartfinale kwam Bradbury als derde over de streep. Normaal gesproken een uitschakeling, maar een der favorieten Marc Gagnon werd gediskwalificeerd. Bradbury ging zo alsnog naar de halve finale. In deze halve eindstrijd reed Bradbury helemaal achteraan. Een valpartij schakelde drie rijders uit, hij finishte met de handen op zijn rug als tweede en plaatste zich alsnog voor de finale.
Tijdens de finale reed de Australiër opnieuw achteraan. In de allerlaatste bocht gingen de vier koplopers (waaronder wereldkampioen Apolo Anton Ohno) gezamenlijk onderuit. Bradbury manoeuvreerde zich tussen de gevallen schaatsers door en greep goud.
Bradbury in tranen. Hij vond dat de Olympische titel niet was verdiend door deze race maar een beloning was voor zijn doorzettingsvermogen na twee ongelukken. En daar had hij een punt.
In 1994 verloor Bradbury vier liter bloed nadat een schaats zijn dijbeen had opengereten. Er waren 111 hechtingen nodig om de wond te dichten. In 2000 ging het opnieuw mis. Hij brak zijn nek op training waardoor hij ruim zes maanden moest revalideren.
Zijn uitzonderlijke prestatie leverde Bradbury in Australië naast een postzegel ook een gezegde op. ‘Doing a Bradbury’ wordt sindsdien in het hele land gebruikt als met veel geluk tegen ieders verwachtingen in een doel alsnog wordt bereikt.
Opvallend: Kromme ijzers
Schaatsen op de lange baan zijn anders gerond dan de schaatsen waar een shorttracker op rijdt. Voor de langebaan en de marathon worden de schaatsen meestal in een ronding van 21 geslepen. Dat wil zeggen: als je de lijn van het ijzer zou doortrekken naar een cirkel, de straal daarvan 21 meter is.
Een ronding is belangrijk omdat je dan met de schaats een beetje kunt sturen. De krappe bochten van een shorttrackbaan vragen meer ronding, soms zelfs scherper dan een 9. De ijzers van shorttrack-schaatsen zijn naar voren toe vaak ook ronder, zodat de schaatsers de bochten in worden getrokken.
Hoop: Suzanne Schulting
Het lijkt inmiddels verrassender wanneer Schulting een keer niet wint, dan wanneer ze dat wel doet. In 2018 werd de 24-jarige Groningse de eerste niet-Aziatische Olympisch kampioen shorttrack op de 1000 meter.
Hoop is dus een understatement. Schulting is nog sneller en sterker geworden. Zowel mentaal als fysiek. In de groene ogen valt in een wedstrijdweekend vrijwel altijd iets te lezen. Ongeduld. Dan beweegt ze haar felle blik omhoog. Euforie, waarbij ook haar mond wijd openspert omdat er weer eens iets ‘fantastisch’ is.
En tussendoor, of het nou goed gaat of slecht, wordt het groen soms troebel. Het lijkt of dan alle emotie eindelijk kan ontsnappen. Hup Suzanne!