Iditarod

De eerste Iditarod werd in 1973 gehouden. Een uitdaging onder het mom ‘wedden dat ik het langer vol kan houden dan jij!’ Het was een succes, de dorpen in het koude Alaska liepen uit. De race ontwikkelde zich in korte tijd tot de grootste lange-afstand-sledehonden-race ter wereld. Over een afstand van ongeveer 1800 km en onder barre weersomstandigheden rennen de honden zich het ongans. Met achterop de musher, die bevriest! Een team bestaat uit een slee met daarvoor minimaal 12 en maximaal 16 honden, in ieder geval 6 daarvan moeten de finish bereiken. De teams zijn 9 tot 15 dagen onderweg, in ijzige kou en met stemmen in het hoofd.

In 2011 hadden de honden van John Baker een snelle tred wat naast de overwinning een recordtijd van 8 dagen, 19 uur, 46 minuten en 39 seconden in de boeken bracht. Vanaf 2012 is Dallas Seavey de jongste musher allertijden die de race gewonnen heeft. Seavey is de derde generatie in zijn familie om te racen in de Iditarod. In de race waren ook Mitch Seavey, Dallas ‘vader en winnaar van de 2004 race, en Dan Seavey, Dallas’ grootvader en een van de organisatoren van de eerste races. Inmiddels heeft Dallas de race al vijf keer op zijn naam geschreven en gaat hij deze editie als de titelverdediger van start. In de strijd om de Hoed dus zeker een naam om te onthouden. Naast zoon en vader Seavey gaan zaterdag nog 47 combinaties van start, het merendeel geboren en getogen in Alaska, het merendeel man. Het merendeel, want de ontberingen van het Alaskische natuurgeweld gaat niet voorbij aan het zwakke geslacht. Maar liefst zeventien vrouwen doen dit jaar een gooi naar de eindoverwinning én in het verleden niet geheel onverdienstelijk.

In 1985 gaf Libby Riddles als eerste winnares het startsein voor een tijdelijke vrouwelijke hegemonie. Een jaar later nam Susan Butcher namelijk het stokje van haar over om de race vervolgens in vijf jaar tijd vier maal te winnen. Butcher, geboren in Massachusetts, werd een legende. In 1985 had ze zich nog moeten terugtrekken, omdat vijftien van haar honden door een op hol geslagen eland werden verwond. Twee van haar honden overleefden het voorval toen niet. Een jaar later keerde ze als door-de-wol-geverfd terug en won haar eerste van vier races. Bovendien wist ze het snelheidsrecord tot 1992 op haar naam te schrijven. Voor de start in 2008 werd ze postuum geëerd door de staat Alaska voor haar prestaties door de toenmalige gouverneur Sarah Palin. Susan Butcher stierf in 2006 aan de gevolgen van kanker. Van het huidige deelnemersveld zijn bij de vrouwen de ogen vooral gericht op Paige Drobny en Mille Porsild. Drobny kwam zowel in 2019 als 2020 als zevende over de finish en vorig jaar hoefde Porsild slechts vier mushers voor zich te laten gaan.

Officiële website Iditarod

De geschiedenis