Roversfeestje The Kitchen

De tafels waren afgelopen zaterdag gedekt in The Kitchen aan de Rotterdamse Oostzeedijk. Het decor voor het zevende roversfeestje. Een mooi ingerichte plek onder het grote Studentenhotel waar Lucien van Geffen een meer dan uitstekende bedrijfsleider speelt. Bijna 60 rovers hadden de weg naar het etablissement gevonden. Onder hen 21 roversvrouwen, een recordaantal, een aantal waar we erg trots op zijn. De verschillende gerechten smaakten goed en de flessen wijn stonden al vlug op tafel. Dit jaar geen vragen over Pulp Fiction, maar een heuse talkshow was als rode draad tussen de gang door gespannen. Rijnmond-journalist en rover Sinclair Bischop blikte met verschillende rovers vakkundig terug op een enerverende roversvlucht.

Een ruim gekozen inloop zorgde ervoor dat alle rovers goed konden bijpraten. Op de stoep voor de ingang werden ervaring uitgewisseld in de avondzon. Sommige rovers zagen er hongerig uit. Gelukkig werd dan toch om 19:30 uur de amuse geserveerd. Prachtige foto’s binnen op de muur geprojecteerd herinnerden aan de fantastische sport-momenten van het afgelopen jaar. De enthousiaste stem van Hans Zetten schalde uit de speakers. Epke Zonderland zette de afsprong in en sloot zo een perfecte oefening af. “En hij staat. En ik sta ook”, schreeuwde Hans in extase. Een absoluut kippenvelmoment. Het is alweer een jaar geleden dat Epke een gouden medaille veroverde in Londen tijdens de Olympische Spelen. Het geluidsfragment was het officiële startsein van de avond. Rover Max Kipp was toen ook in Londen. Hij bekeek onder andere beachvolleybal en de halve finale hockey Nederland-Engeland (9-2). Kipp wist vijf Olympische vragen goed te beantwoorden en kreeg daarom de eerste bloemen van de avond. Knock-out rover Jeroen Kloet volgde niet veel later als tweede prijswinnaar aan de tafel. Mario Mansveld (foto) pakte dit seizoen zelfs 2 prijzen. De vrolijke Hagenees werd voetbalrover en mag een jaar lang de Rovershoed dragen.

Op het roversfeest was er niet alleen aandacht voor prijswinnaars. Het tweede tafelgesprek stond in het teken van de roversuitjes. Op de muur bewegende beelden. Reuzen uit Wales zetten een scrum op en lieten de ovale bal van hand naar hand gaan tot over de achterlijn. De 6 Nations 2011, Cardiff. Acht rovers waren er bij, Wim van der Male was er daar een van. Vragen of er dingen zijn gebeurd in Wales die het daglicht niet kunnen verdragen, werden subtiel omzeild. Rovers zijn vaker over de grens geweest om sport op te snuiven. Op de muur maakten de rugbyers plaats voor wielrenners. In 2012 gingen 13 rovers naar de Ronde van Vlaanderen. Paul Steijger stond met zijn mederovers op de Oude Kwaremont. De onfortuinlijke Steijger hupte met krukken naar het podium. Zijn voet zit nog altijd in het gips na de val tijdens de start van de roverstriatlon. Vorig jaar stapten acht rovers in het vliegtuig naar Liverpool. De Grand National was ‘echt een onvergetelijke ervaring’ vertelde rover Jeroen Kloet aan tafel. De paarden sprongen over de heggen.

Na de hoofdmaaltijd, stoofvlees of zalm, leidde de zege van Mo Farah op de Olympische 5 kilometer het derde interview in. Roversvrouw Mick de Witte werd naar voren geroepen. Zij had met volle teugen van Mo en de Olympische Spelen genoten. Ruim 80.000 toeschouwers juichten voor een enkele atleet: Mo Farah. En met succes. Hij won goud. De Britse Bobby’s deden na afloop zelfs ‘The Mobot’, iedereen was ‘happy’.

Er waren inmiddels meer rovers-vrouwen aan tafel gekomen. Vrouwe Verseveld, Meijerink, Kraaijeveld en Smit kleurden het podium en onze host Sinclair ging smalend op zoek naar geheimen. Maar die bleven mooi onder tafel. Okay, een paar kleintjes dan. Volgens Marcha Flem gaat haar broer Ilja wel heel ver met zijn liefde voor Feyenoord. Er is absoluut geen ruimte voor de club uit Amsterdam onder zijn dak, zo weet zoon Morris nu zeker. Bianca liet haar teleurstelling blijken over de lage klassering van vriend Sven Meijerink. “Deed hij dat maar”, was haar antwoord op de vraag of ze niet moe werd van de vele google-uren achter de computer van haar rover. En de mooi gejurkte Christa van Putten (foto) vertelde hoe ze haar man Bart Kraaijeveld tot inschrijving van de triatlon had gedwongen. En vooral dat dat nodig was. Verder pleitte ze voor deelname van de vrouwen aan ons spel. “Natuurlijk belachelijk dat wij niet mogen meedoen”, stelde ze in de microfoon. De andere dames waren het eens. Maar sorry dames, rovers zijn mannen! Op naar de volgende gang: het dessert.

Het toetje, de finale. De magische Glazen Bol flikkerde blauw, groen en rood in een donker hoekje. Hij wachtte op Michiel Oosterhoff (foto) die als opperrover 2013 aan tafel geroepen. Een optie op zijn tweede victorie nam de vrolijke Fries al snel in het seizoen. Augustus 2012, direct na de Olympische marathon, werd de basis gelegd. “Geen tactiek, gewoonweg geluk”, antwoordde Michiel op de vroeg waarom hij Stephen Kiprotich koos in plaats van een van de favorieten uit Kenya. Wij weten wel beter. Op de vooravond van de Olympische marathon sprak hij niet over dom geluk, maar zelfs over een plan. Een volledig uitgedokterde tactiek. Oosterhoff was zelfs in zijn nopjes over zijn kans op 20 punten: “De Kenianen zijn moe van de trials, ze weten pas een maand dat ze mee mogen doen. De marathon is roofbouw op het lichaam, die moet je niet te vaak willen lopen. Mijn man weet al sinds november dat hij naar de Spelen mag. Hij heeft zich rustig kunnen voorbereiden. Hij heeft geen marathon te veel gelopen dit jaar. En, heel belangrijk: hij komt uit voor Oeganda maar is geboren in Kenya.” Dit verhaal kwam er jammer genoeg niet uit aan tafel. De vergeten anekdote deed de overwinning wellicht minder zoet smaken, maar maakte hem zeker niet minder knap. Michiel kwam, zag en overwon. Opnieuw! Want in 2009 won hij de Glazen Bol al eerder.

Niet alleen de winnaar zat aan tafel. Ook de net-niet-winnaars werden door Sinclair naar voren geroepen. Want het is het afgelopen jaar een aantal keer erg spannend geweest. Er is heus gezaagd aan de stoelpoten van Oosterhoff. De eerste rover die afgelopen seizoen aanspraak mocht maken op de Glazen Bol was Machiel Smit (foto). De debutant uit Den Haag had Luis Suarez als topscorer van de Premier League ingevuld. Smit had met zijn troef uit Uruguay lang zicht op 20 punten. Een lange schorsing aan het einde van het seizoen vergalde echter zijn kansen. “Ach ja”, zuchtte Machiel, “hij moest zonodig bijten. Dat was wel zuur ja, maar ik had eerlijk gezegd mijn zinnen op de Wielerrover gezet. Wielrennen vind ik een prachtige sport. Ik vond het erger dat ik die prijs niet heb kunnen winnen. De Glazen Bol is Michiel gegund”, toonde Smit zich een sportief verliezer. Smit is natuurlijk een beginner, een groentje, maar wij hebben wel vragen. Realiseert hij zich wel hoe dicht de eeuwige roem is benaderd? Zal er ooit nog een soortgelijke kans voorbij komen? Robin van Persie maakte uiteindelijk slechts 3 goals meer dan Suarez. En Liverpool won de eerste wedstrijd zonder de voormalig speler van Ajax met 6-0 van Newcastle United. Suarez zou in die wedstrijd zeker 3x hebben gescoord. Toch?

Een andere debutant, Victor Lopez Toonen (foto), zat mogelijk nog dichterbij triomf. Ook hij toonde zich een sportief winnaar en brabbelde iets in de trend van “ik gun het Michiel wel, volgend jaar beter.” Maar Victor moet zich echt rot hebben gevoeld. De vraag ‘welke renner rijdt de meeste dagen in de gele trui en hoeveel etappes?’ zal in ieder geval nog lang spoken in de annalen van de 1000rovers. Christopher Froome reed geen 14 maar 13 etappes in de gele trui naar Parijs. Victor had 14 ingevuld omdat hij dacht dat de etappe waarna het geel werd veroverd zou mee tellen. Dat bleek niet zo te zijn. Dag 10 bonuspunten, dag 1000 euro, dag Glazen Bol. Na de ervaring van Victor was in een klap de teleurstelling bij de derde net-niet-rover Bart van Pruissen verdwenen.

“Ik dacht dat ik zuur was, maar dit verhaal is pas echt erg”, lachte Bart. De Brabander hield tot op de laatste dag de spanning erin. Bart maakte op weg naar vakantieadres in Frankrijk nog kans op 23,3 punten. “Ik volgde The Open live via internet. Het was behoorlijk spannend, vooral als de verbinding even wegviel.” Henrik Stenson deed het bijzonder goed op de golfbaan van Muirfield. Op de laatste dag stond de Zweed na de zevende hole fier aan kop. Winst voor Stenson was voor Bart 20 punten waard geweest, punten die hem in de buurt van de troon had gebracht. En hij had Marcel Kittel als winnaar op de Champs Elysees in de achterzak, dat maakte onze leider pas echt zenuwachtig. Maar Phil Mickelson won The Open, Stenson werd tweede. En zo deed de sprint op de Champs Elysees er niet meer toe. De laatste aanval op de Glazen Bol was afgeslagen. De Glazen Bol ging met Oosterhoff mee naar Bloemendaal.

Het is een mooi seizoen geweest, wij hebben in ieder geval genoten. The Kitchen danken we voor de mooie avond, vader De Witte danken we voor de foto’s. Iedereen bedankt voor zijn of haar komst. En voor komend seizoen hebben we goed nieuws: Michiel Oosterhoff heeft beloofd de bol te laten en volledig voor de hoed te gaan. En nog meer goed nieuws. Het roversnest is uitgebreid met Jeroen Kloet en Pieter den Hartogh. Samen met onze twee nieuwe aanwinsten is een mooie kalender 2013-2014 samen gesteld. Komend seizoen is er uiteraard aandacht voor de Olympische Winterspelen in Sochi en de finalevragen zullen gaan over het WK voetbal in Brazilië. Nieuw op de kalender zijn het WK gewichtheffen, de WK hockey in Den Haag, de TT Assen en de legendarische paardenrace Il Palio in Toscane. Het belooft een mooi en spannend jaar te worden met hopelijk veel kansen op 20 punten. Half september is de aftrap met vragen over de Eredivisie, Premier League en Ligue 1. Nog even geduld dus. Tot snel!

Foto’s: Johan de Witte.