Op de buik en kop omlaag
De XXIV Olympische Winterspelen staan voor de deur. Wij tellen af naar 4 februari en stellen iedere dag een vraag aan jullie voor. Vandaag gaan we gevaarlijk hard!
Niet bang zijn!
Daar bovenop de berg, daar bovenop de berg, daar start de skeletohon, daar start de skeletohon, die gaan over het harde ijs, die gaan over het harde ijs, harder dan Lewis Hamilton. En van je hela helahelahelala.
Op de buik en met het hoofd als eerste. De ijsbaan in een kuipvorm maakt scherpe bochten en wordt ook gebruikt voor bobsleeën. Niet normaal hoor, hoe hard het gaat! Stuk voor stuk dwazen, die sleetje glijders.
Skeleton, of eigenlijk alle slede-sporten, is populair in Duitsland. Veel kampioenen zijn te vinden bij ons Oosterburen, maar dit seizoen doet Nederland ook mee. Wij hebben Kimberley Bos.
Kimberley lijkt een beetje op eigenwijze Floor. Wel eens gezien? Erg leuk kinderprogramma. Ken je het niet? Echt een keer proberen op een druilige zondagmorgen bijvoorbeeld. De regels van Floor
Bos lijkt juist op tijd in vorm. Ze werd dit seizoen Europees kampioen en won twee keer een wereldbekerwedstrijd. In Peking is er wat te halen, dat is zeker. We stellen voor vast een diepe buiging te maken voor haar waaghalzerij. Laat het Wilhelmus maar klinken.
Bij elke van de 10 vragen hebben we een legende gevonden, wat opvallende feitjes verzameld en geven we Nederlands hoop.
Morgen boardercross of snowboardcross
Skeleton
Sinds: 1928 St Moritz, 1948 St. Moritz
en daarna vanaf 2002 Salt Lake City
Legende: John Heaton
Tijdens de Olympische Spelen van 1928 brak John zijn pols in de derde run. Hij verbeet de pijn, zag zijn oudere broer Jennison (foto rechts) goud winnen, maar pakte zelf de zilveren medaille.
Het duurde 20 jaar (!) voordat skeleton pas weer op de Olympische kalender was terug te vinden. En John werd opnieuw tweede. Dit keer achter de Italiaan Nino Bibbia. Tussendoor, in 1932, won hij als starter brons in de tweemansbob. In 1948 was Heaton de vlaggendrager voor Team-USA tijdens de openingsceremonie.
John Heaton won dan wel geen gouden medaille, hij heeft skeleton op de kaart gezet. Hij domineerde met zijn broers Jennison en Trowbridge in de jaren 20 en jaren 30 de Cresta Runs in Sankt Moritz. Het was destijds de enige plek waar de skeleton-sledes serieus naar beneden konden gaan. De Grand National werd ook in Zwitserland gehouden. John won dit officieuze WK in 1927 en 1929.
Heaton was ook een wereldreiziger. Eind jaren 20, begin jaren 30, was dat best bijzonder. Hij woonde een tijdje in Tahiti, op Bali, in India en Zuid-Afrika. Hij leerde onderweg ook veel vrouwen kennen. Hij trouwde maar liefst vier keer (1937, 1950, 1959 en 1965).
Heaton stierf in 1976 op 68-jarige leeftijd in Parijs.
Opvallend: Heren 115kg, dames 92kg
Skeleton is een vorm van sleeën. De atleet gaat op de buik en met het hoofd vooruit naar beneden. Meestal wordt de sport beoefend op een bobsleebaan. Er kunnen snelheden worden behaald tot wel 145 km/uur.
Skeleton is de oudst bekende sleesport. Het werd al in 1884 in het Zwitserse Sankt Moritz geïntroduceerd. Lang werd de sport ook alleen in die stad beoefend op een speciale baan, de Cresta Run. Toen de Olympische Spelen in Sankt Moritz werden gehouden (1928 en 1948) stond skeleton bijna vanzelfsprekend op het programma.
De atleet en slede mogen bij de heren maximaal 115kg wegen, bij de dames 92kg. Sommige atleten monteren ballast om zo de zwaartekracht maximaal te kunnen gebruiken. Extra gewicht mag alleen aan de slede worden vastgemaakt.
Hoop: Kimberley Bos
En met hoofdletters hoor. Wat een progressie heeft onze meid dit seizoen gemaakt. Ze schreef al drie wereldbekerwedstrijden op haar naam. De verwachtingen voor de komende Spelen nemen zo steeds grotere vormen aan.
In het Duitse Winterberg viel afgelopen woensdag (red. 7/1/2022) vooral de haast vlekkeloze uitgevoerde eerste run op. De 28-jarige Bos was een halve seconde sneller dan Jacqueline Lölling. De Duitse behaalde in Pyeongchang (2018) nog een zilveren medaille op deze discipline. En mensen, een halve seconde is veel hoor!
Of haar uitstekende vorm betekent dat ze volgende maand mee kan doen om olympisch eremetaal, dat kan Bos nog niet zeggen. “Er moet zeker iets mogelijk zijn, maar wat dat is, gaan we daar zien. Elke baan en elke wedstrijd is anders.”
“De hoge verwachtingen komen vooral van andere mensen. Ik bekijk het van week tot week”, vertelt Bos. “Bij de Spelen wil ik vooral vier constante runs neerzetten. Als ik dat kan doen, denk ik dat ik tevreden mag zijn.” -bron: NOS.nl-
