Halve finale Knock-out: loting bij Nidera
De halve finales van de roversknock-out zijn zojuist van start gegaan op het kantoor van Nidera. Zou de manager van HR en O zich bewust zijn van de onderlinge spanningen die vanaf vandaag onderhuids broeien? Wordt het Chelsea of Barcelona? Succes heren!
Lies van de receptie keek wat argwanend. Wat moet die goser hier? Ik kreeg een bezoekerspas en moest me inschrijven. Wat ben ik? Klant? Vertegenwoordiger? Visitor? “Ik ben rover! Van de glazen bol en de 1000 rovers. Nog nooit van gehoord?” Lies kon er niet om lachen. “De heer Van der Male zit niet op zijn plek, u kunt daar even plaats nemen.” Even later doet Wim de deur voor me open. De mannen op de afdeling zijn wel blij me te zien. Vooral Rein van Leeuwen en Bart Middeljans, zij werken op de derde, springen als hongerige vlooien achter hun toetsenbord vandaan. Hup, hup met een paar sprongen de lift in naar de zesde. Nidera is een groot bedrijf. De twee andere halve finalisten werken drie etages hoger in een grote zaal met honderden beeldschermen en evenveel bellende medewerkers. Het heeft wat weg van een Chinees naaiatelier.
Francis van Marle wordt halverwege opgepikt. Hij is druk in gesprek met collega’s, maar dat kan wachten. In een ruk door naar de keuken achterin de hal waar op een groot scherm Eurosport verslag doet van de Waalse Pijl. Terwijl Davide Rebelin op de muur van Huy zijn wiel als eerste over de finishlijn drukt, worden de lootjes geschud. Bart graait als eerste. Hij vouwt het papiertje tergend langzaam open, zoals het hoort: het is Rein. Wie pakt de volgende? Rein natuurlijk. Hij pakt Bart en de loting is gedaan: Bart tegen Rein (derde etage) en Wim tegen Francis (zesde etage). Vooral Wim is tevreden met de loting en springt dansend de werkvloer weer op. “Francis let nooit goed op, ik moet hem altijd wakker schudden als er weer een deadline is, dus dat komt wel goed. Moet Barcelona wel winnen natuurlijk!” Even samen op de foto en weer aan het werk. De opmerking dat het artikel wellicht al op de site staat, en daarmee het startsein om in te mogen zenden, doet Francis in sluipende looppas naar zijn computertje snellen.
Sluipend of niet, Jan Wegman ontgaat niets. Al die improductiviteit, het is niet normaal. Op zijn bureau staat een dashboard met knipperende lampjes en een uitgestoken microfoon als in een goedkope speedboot. Onder een van de knoppen zit Deux Hovingh, onze dappere rover overzee, die in Londen de markt in de gaten houdt. Er is intensief contact. Er wordt energie ingekocht en verkocht, het liefst 24 uur per dag, 7 dagen per week. “Met veel winst, zet dat er maar in”, glundert Wim trots. Jan wacht op een berekening van “die lange darm”. Rein is lang, erg lang, dus hij zal worden bedoeld. Wim denkt aan Barcelona en op de derde etage spelen ook andere belangen. De roversknock-out! Wie gaat er naar de finale, Chelsea of Barcelona? Rein of Bart, Wim of Francis? Er mag worden ingezonden…