Grote Gast Bedankt of Opbouwend Karakter?

Grote Gast Bedankt of Opbouwend Karakter?
 

Aanstaande zaterdag is het weer feest op het Engelse Aintree. Nabij Liverpool komen de 40 snelste paarden bij elkaar voor de 161ste Grand National. De meest prestigieuze steeple-chase ter wereld wordt jaarlijks door meer dan 600 miljoen liefhebbers gevolgd. Dit jaar is de Glazen Bol er ook bij…

In een Frans dorpje even ten zuiden van Rennes galmt het gehinnik van Mon Mome over de velden. Het ‘thoroughbred’ racepaard briest en buldert, vol zelfvertrouwen laat hij zijn hoeven kletteren op de klinkers van de oprijlaan. Trainster Venicia Williams staat tegen het hek aan geleund en staart naar de horizon. Ze heeft zorgen die Mon Mome duidelijk niet heeft. Terwijl de meiden van het dorp met de blonde haren in een knot de stallen schoonvegen, kruiwagens volscheppen met een mengsel van stro en paardenstront, stoeit jockey Liam Tradwell met de kilo’s. Gisteren stond Liam op 1 been op de weegschaal, vanmorgen hield hij zijn adem in en zijn hoofd scheef, maar het helpt allemaal niet. De wijzer rolt over de wijzerplaat en stopt even voorbij de 54 kilogram. En dat is te zwaar vinden de bazen. “Drie dagen olijfolie drinken”, luidt het advies van de staleigenaar. “En met een wollen trui en onderbroek uren de sauna in.” Venicia Williams kan hem niet helpen en hoopt op het beste. Vorig jaar lukte het immers ook. Toen stond Liam negen minuten in de beugels, Mon Mome voelde hem amper en draaide op het rechte stuk naar de finish de gaskraan helemaal open. De twee vierden feest en Mevrouw Williams werd zo de tweede vrouwelijk renpaardtrainster aller tijden van wie een paard de Grand National wist te winnen.

De bookmakers krabden zich achter de oren, dat kan niet anders en moesten 100/1 uitbetalen, een vermenigvuldigingsfactor die sinds 1967 niet meer was voorgekomen. In dat jaar was het slachtveld groter dan ooit. Bij heg nummer 23 lagen na een heftige kettingbotsing 17 paarden en jockeys op de grond. Foinavon liep op dat moment op grote achterstand en wist daarom het ongeluk met gemak te omzeilen. Fonoivan kwam als enige aan de finish en won zo de race. Al sinds 1838 strijden de snelste paarden op de Aintree Grand National Race Cours nabij Liverpool voor eer en glorie. De steeple-chase is vanwege de lange geschiedenis de meest legendarisch paardenrace ooit, maar vooral de moeilijkheidsgraad maakt de Grand National wereldberoemd. Het is meer dan zo maar een potje paardenrennen. Er gaan 40 paarden tegelijk van start en onderweg zijn er 34 hindernissen te nemen. Veel paarden halen de finish niet omdat de hindernissen net iets hoger zijn dan elders. De hoogste heggen zijn eind jaren tachtig op last van de dierenbescherming een stuk korter gesnoeid, maar ondanks deze maatregel ziet zelden meer dan de helft van de deelnemers de finish.

Een legendarische wedstrijd vraagt om een heroïeke verhaal. Nou die zijn er voldoende. Er wordt bijvoorbeeld nog vaak gesproken over de Grand National van 1973. De race van toen wordt ‘Catching Crisp’ genoemd en is nog altijd een begrip in Engeland. Zoals voor Nederlanders de bal op de paal van Rob Rensebrink in de WK-finale van 1978 of Joop Zoetemelk op het podium in Parijs in 1980 onvergetelijk zal blijven, rijst bij de paardensportliefhebber het kippenvel iedere keer weer bij het zien van de meest indrukwekkende inhaalrace ooit. Crisp lag halverwege de koers nog meer dan 20 lengtes, maar Red Rum begon langzaam terrein te winnen en kwam vlak voor de finish alsnog langszij. Red Rum won uiteindelijk met driekwart lengte en is nog altijd de beroemdste viervoeter van Engeland. Het paard wist als enige de race 3 maal te winnen en er staat een bronzen standbeeld van hem te trappelen bij de ingang van het stadion. Red Rum overleed op 18 oktober 1995 op 30 jarige leeftijd en ligt begraven op de racebaan. Bij de actuele links zijn de laatste drie minuten van de legendarische inhaalrace te vinden. De moeite waard.

Anno 2010. Op de startlijst staan nog 75 paarden die kans maken op winst. Stuk voor stuk mooie namen. Wat dacht je van de favoriet Big Fella Thanks? Bij de bookmakers tot vandaag het meest gekozen paard. Grote Gast Bedankt, het is een mooie zin om bij het loket te mompelen wanneer 25 pond van het laatste boodschappengeld onder het venster door wordt geschoven. Big Fella Thanks is tijdens de race makkelijk te herkennen aan het witte bont op de neus. Verder wordt er door de wedkantoren veel verwacht van Black Apalachi (zwarte indiaan) en Tricky Trickster (gevaarlijke trukendoos?). De laatste jaren heeft de favoriet echter niet gewonnen. Voor de rovers liggen er daarom kansen op 20 punten. Misschien is het beter om niet een van de favorieten te kiezen maar door de lijst met paarden te scrollen en bij de naam die je het beste gevoel geeft te stoppen. Wat dacht je bijvoorbeeld van Snowy Morning, Niche Market, Cloudy Lane en vooral van Character Building? Opbouwend karakter, verdient het vooraf geen groot applaus? Maar let op! Twee dagen voor de race blijven er slechts 40 paarden over die zaterdag daadwerkelijk van start zullen gaan. Op onze lijst staan dus 35 paarden die niet mee zullen doen, het loont daarom de moeite om geduld te bewaren. Al is een eerste gevoel vaak het beste. Naar bed gaan en dromen over een Offschore Account! Kan het mooier?

Big Fella Thanks, Grand National 2009.

Gepubliceerd op 06/04/2010
Aangepast op 06/04/2010
Auteur: Roversnest
 
 
Ilja Flem
7 april 2010 om 21:52:19
Mooi stuk tekst weer. Naar aanleiding daarvan de Red Rum Race in 1973 gekeken op You tube. Ook al wist ik de uitslag al, toch kon ik het me niet voorstellen dat Red Rum de wedstrijd zou gaan winnen. Arm paard nummer 2, mijlenver voor en ingehaald worden in de laatste meters. Dat voelt klote....Geloof me ik weet hoe dat voelt.

In memorian:
http://www.youtube.com/watch?v=FBSJgXysZ-0&feature=fvw