6Nations: kracht, klasse, traditie en respect

Het rugbyshirt, niet voor niets een zeldzaamheid in het straatbeeld. Wie het draagt identificeert zich niet met een held, zoals al die helden op het voetbalveld die zich willen onderscheiden van een ander. Het rugbyshirt staat voor een ongrijpbare subcultuur. Het straalt kracht, klasse, traditie en respect uit. Het ego onderwerpt zich aan het rugbyshirt. Niet het individu trekt het shirt aan, de groep staat het zwijgend toe. Volgende week vrijdag wordt een nieuw hoofdstuk geschreven in de rijke geschiedenis van het rugbyshirt. Wales, Ierland, Schotland, Engeland, Frankrijk en Italië gaan strijden om de 6Nations Cup. Een toernooi dat z’n oorsprong kent in 1871 met de jaarlijkse wedstrijd tussen Engeland en Schotland. 12 jaar later, in 1883, sloten Wales en Ierland zich aan en vanaf 1910 werd er door de vaste deelname van Frankrijk gesproken over de 5nations cup. In 2000 werd het azzuri blauw van de Italianen toegevoegd aan het deelnemersveld en sindsdien wordt er over de 6nations cup gesproken. Een evenement dat niet meer weg te denken is uit de Glazen Bol.

Zoals in de voorafgaande jaren is de vraag: welk land wordt het eerste en welk land wordt laatste? Ook voor de verliezers staat er een prijs op het spel: de Wooden Spoon. Elk jaar weer fictief uitgereikt aan het land dat als laatste eindigt. Het Roversnest is een tijd lang op het verkeerde spoor gezet door de Nederlandse versie van Wikipedia. Daar staat dat alleen het team dat alle wedstrijden verliest de Wooden Spoon krijgt uitgereikt. Maar de Wooden Spoon is veel makelijker te winnen. Laatste worden, dat is alles wat nodig is. Dus wij hebben de vraag in ere hersteld. Kanshebbers voor de eindzege zijn Frankrijk, Engeland en Ierland met Wales als outsider en grote favoriet voor de Wooden Spoon is Italië (met Schotland als outsider). Niet veel kans op een puntenklapper maar het Rovernest kijkt al maanden likkebaardend uit naar Wales – Ierland. Cardiff wordt een memorabel hoogtepunt in een lange geschiedenis.