4x NETNIET in Sochi; Jan Wegman Olympic Rover!

Blaudzun zet in: we ‘ll feel the sons and daughters, who fear to cross the borders, in the promises of no man’s land. Met gesloten ogen doet de opzwepende melodie denken aan de atleten in de sneeuw of op het ijs. Ole Einar Bjoerndalen die met geweer op de rug gebonden door de groene bossen in de Kaukasus op ski’s liep. De veteraan uit Noorwegen pakte de eerste gouden medaille van de Olympische Winterspelen 2014. Een dag later natuurlijk Oranje boven bij het schaatsen. Nog hoger dan verwacht wapperde de Nederlandse driekleur. Op Medal Plaza werden de bobo’s van het IOC simpel van iedere keer het Wilhelmus. Het kon Koning Willem niets schelen, hij juichte als een kleine jongen de ene overwinning naar de ander aan elkaar. Na 3 dagen topsport stond Nederland zelfs even eerste in het medaille-klassement. En daar kan de nuchtere zeurende Nederlander slecht mee omgaan. Schaatsen was in eens niet leuk meer en van bedenkelijk niveau. Onzin. Met gesloten ogen, the heat is on, het is fijn.

IJsdansen, de mogols, snowboardcross, short track of zelfs ruim anderhalf uur langlaufen 4×10 kilometer estafette, het maakte allemaal niet uit. Olympische sport smult, huivert, siddert, kleeft, glimt, ontroert en laat niet meer los. Ook in 2014 in het enge Rusland niet. Curling? Ja ook curling. De BBC zond het glij en veegfeest live uit. Canada, Zweden en het Verenigd Koninkrijk speelden de halve finales bij zowel de dames als de heren. Tuurlijk zijn rovers vooral geïnteresseerd in de curling vrouwen. , gepost door rover Gommert Leune, zoog ons naar de televisie. Prinsesjes uit alle windstreken gilden de grote walnoot naar voren, het leven is een grote paringsdans. Andere dames uit het nest vegen zich een ongeluk in hoop voor de beste positie in het huis. Tot over 4 jaar!

En dan de absolute finale. De allesomvattende afsluiting van ruim 2 weken topsport. IJshockey! Na rugby de mooiste sport op aarde. Een natuurlijker clash in de snelste vorm is niet denkbaar. Krassend over het ijs snurkten de ijshockeyschaatsen van de helden Sidney Crosby, Sami Vatanen en Alexander Ovechkin. R U S S I A galmde door het Bolsjoj ijspaleis. Jammer dat de Russische machine haperde. Een sterk Fins collectief bracht de Russen al in de kwartfinale het Waterloo. Vikingen komen uit Noorwegen, ijshockeyers uit Suomi. De blauwwit-hemden ademen ijshockey. Wat een goed toernooi speelde Finland, maar ze haalde de finale niet. De finale werd misschien daarom wel niet spannend. Zweden kwam tekort. Canada dolde met de Zweden zoals je niet met Finnen dollen kunt. Voor de negende keer (!) in de historie ging . Volgens de premier van Canada Stephen Harper de enige gouden medaille die telt.

En toen gingen ze naar huis. Allemaal! Onze sporthelden werden gehuldigd in Assen (?!) op het moment dat de meeste rovers wel genoeg hadden van de betweterige schaatsfamilie. Waarom is Nederland niet goed in IJshockey? En waar was Dione de Graaf? Het was voorbij. In de jacht naar de Glazen Bol was het een aantal keer erg spannend. Zeker een viertal rovers zullen nog vaak terugdenken aan deze Spelen. Ze zaten er een paar keer dichtbij, ze mochten serieus denken aan de natte droom voor iedere serieuze rover: 20 punten! Het kwartet Robin Haan, Hugo Brants, Michiel Oosterhoff en Machiel Smit hebben de nominatie voor de . En vast beloofd: dat is meer dan een schrale troost.

Rover Jan Wegman had de meeste Olympische vragen goed voorspeld en verdiende daarmee naast eeuwige roem een etentje voor 2 personen in een Russisch restaurant naar keuze. Wegman kende zoals velen onder ons dilemma’s. “Zekerheid of verrassing? Ik koos ervoor om de risico’s wat te spreiden. Dat moest zeker punten opleveren! ” vertelde hij zijn computer toen de 10 Olympische vragen op zijn scherm fonkelden. En het liep vanaf het begin crescendo voor Jan. “Bjorndalen, 500 meter sprint en ijsdansen in de knip. Zelfs curling zag er goed uit! En dan niet alleen de dames. De eerste 4 vragen goed en in punten voor op de rest! Het ijshockey kon geen roet meer in het eten gooien als Canada zou winnen, dus die pot ook nog even bekeken vanuit een hotel in heerlijk Limburg. Wat een genot om het zoet van een Roversprijs te proeven!” Sport is emotie, dus vroegen wij Wegman ook naar zijn emotioneel hoogtepunt. “Wat heb ik als thuiswerkende vader genoten van het curling: samen met zoonlief (de jongste) de dames inspecteren en er zo achter gekomen dat zijn voorkeur bij blond ligt. Iets wat zijn vader alleen maar kan toejuichen!” Op naar Rio, over 2 jaar zijn we er weer bij.